Learning styles and the perceptions of self

Als laatste keynotespreker was het de beurt aan Sugata Mitra. Hij maakte tijdens de laatste Online Educa in december 2007 al veel indruk met zijn verhaal 'Hole in the wall'. Deze keer was zijn verhaal misschien wel nog beter.
Mitra gaf aan hoe hij aan de hand van de leerstijlen van Kolb aan de slag was gegaan om deze scherper te maken. Scores in een van de kwadranten van Kolb zijn volgens Mitra te generiek. Afhankelijk van de positie in het kwadrant ten opzichte van de assen, krijgt iemand een leerstijllabel die niet echt passend hoeft te zijn. Hij heeft daarom de kwadranten van Kolb aangepast met vectoren en hoeken. Daardoor wordt de positionering in de kwadranten al specifieker. Daarnaast heeft hij experimenten uitgevoerd waarbij niet alleen de persoon in kwestie de leerstijlentest invult, maar dit ook te laten doendoor een groep mensen rond de persoon heen (ondergeschikten, collega's, familie en vrienden).



Uit de uitgevoerde experimenten, destilleerde hij een aantal conclusies die erop neer komen dat de test van Kolb slechts een beperkt beeld geeft van een leerstijl. Deze wordt vooraf sterk beinvloedt door de percepties van een persoon. Het laten invullen van de test door anderen geeft weliswaar een gedetailleerder beeld, maar blijft nog steeds een perceptie. In de meeste gevallen scoorden mensen in twee aaneengesloten kwadranten (soort MPS). In hoeverre dit echt overeenkomt met een specifieke leerstijl en hoever de contextuele invloed reikt, blijft de vraag.

e-ME : the student's best friend

In de presentatieserie van vrijdagochtend zat een interessant concept: e-Me, een initiatief vanuit Zweden.

Studenten kunnen via e-ME een eigen digitale assistent aanmaken, die via Internet hen op de hoogte houdt van diensten, vervaldata en informatie, gebaseerd op hun persoonlijke profiel. e-ME is ontwikkeld voor en door studenten. De schermen van e-ME worden op een web 2.0-manier weergegeven.



Niet alles wordt zelf ontwikkeld. Er wordt creatief gebruik gemaakt van bestaande faciliteiten die studenten nu ook al gebruiken zoals de Google Calender, gMail, SMS etc.



Ook in het ontwikkelproces wordt gebruik gemaakt van creatieve ideeen zoals dit stripverhaal. Eindelijk een applicatie die niet alleen vanaf een bureau wordt ontwikkeld.

Using Project Wonderland to develop and deploy virtual 3-D collaborative environments for teachning

Met zo'n titel is een keynote meteen interessant. Helaas viel dat enigszins tegen. In zijn verhaal vertelde Michael Gardner van de University of Essex over zijn project met Sun microsystems.



In het Myrtle project wordt een samenwerking gerealiseerd tussen de reele wereld van colleges met een virtuele wereld waarin afstandsstudenten het onderwijs volgen. Op deze manier kunnen bijvoorbeeld studenten uit China colleges volgen aan de universiteit van Essex.



Helaas waren er slechts onderdelen van het verhaal interessant, zoals het kunnen aanpassen van gezichtsuitdrukkingen van Avatars.



Het achterliggende onderwijskundige concept bleef heel klassiek: hoorcolleges (weliswaar ook te volgen via internet en second life) met een hele centrale rol van de docent en een student die vooral een reactieve rol had (stellen van vragen).
Jammer, er zou zo veel meer mogelijk kunnen zijn!