Muziek maken

Verassingen. Daar houd ik van. Dus ik toog naar de sessie over Peersounds, over eigentijds muziek onderwijs. Helaas. Jammer. Vooral een verhaal over wat voor moois je allemaal kan en welke software er is. Bijna geen aandacht voor didactiek, best practices, etc.

Tijd gebruikt om te mijmeren! Mijmering 1: Volgens mij is audio/video bewerk software complexer om te leren dan veel andere software omdat het bronmateriaal 'tijd' als hoofdfactor heeft.

Mijmering 2: In software heb je soms een 'easy mode' en een 'pro mode'. Lijkt eigenlijk wel op het scheikunde onderwijs. Eerst vertelt de scheikundedocent dat een atoom ondeelbaar is (dummy mode). Een jaar later vertelt hij dat het uit protonen, neutronen en elektronen bestaat (easy mode). Nog een jaar later dat de elektronen zich in schillen verdelen, volgens een systeem (normal mode). En bij ons komen daar de orbitalen bij (near pro mode). En zo via quarks naar de snaartheorie (PhD en is het nog praktisch mode).

Beer dacht "Leuke muziekjes maken ze hier!".

Uptake ipv Intake

Lieve van den Brande vertelt over een nieuw initiatief van de Europese commissie 'Creative Classrooms'. 'Creative' slaat op innovatie van het onderwijsleerproces met ondersteuning van ICT. Het begrip 'classrooms' slaat op diverse typen leeromgevingen. De focus ligt op datgene wat haalbaar is met de praktijk van vandaag met de technologie van vandaag.

In de presentatie gaat het vooral om het dichten van het gat tussen de onderwijspraktijk en de beleidsmakers. Het zijn twee werelden die elkaar moeilijk vinden. Het bekende verhaal: aan de ene kant sluiten top-down benaderingen niet aan bij de praktijk en aan de andere kant krijgen grassroots-achtige activiteiten geen vervolg of worden niet geborgd.

Uit de probleemanalyse komt naar voren dat het docenten ontbreekt aan didactische strategieen. Zij missen daarbij de ervaring om ICT effectief in te zetten. Aan de andere kant ontbreekt het in de professionele ontwikkeling van de docent aan de didactische, innovatieve en praktische dimensie. Komt bij dat niemand de digitale geletterdheid van docenten toetst.

De oplossing is het starten van 'real-life experimentations' gebaseerd op concrete problemen, gedragen door docenten. Vervolgens opschalen door 'islands of innovations' te organiseren. Denk aan het opzetten van netwerken, communities of practice en peer guiding en peer learning. Pas dan levert de beleidsmaker zijn bijdrage door vanuit zijn expertise systematische 'uptakes' (ipv intakes?) te geven en aanvullingen te doen. Daar ontmoeten 'top down' en 'bottom up' elkaar. Vreselijke beleidsmatige termen allemaal natuurlijk, maar ik geloof wel in deze aanpak.

Wat betekent dit voor Avans?
Binnen ViA hebben we ervoor gekozen om docenten de vrijheid te geven om met hun ideeen aan de slag te gaan. We moeten tijdig nadenken over de opschaling en de bijdrage van het LIC bij de aanscherping. Het zal neerkomen op het organiseren van ontmoetingen.
Een ander idee is het organiseren van groepen docenten rond een gemeenschappelijk thema. Ik denk aan de TPaCK-benadering waarbij docenten vanuit een praktisch probleem samen met een beleidsmaker optrekken om op zoek te gaan naar mogelijke oplossingen voor dat probleem door de gerichte inzet van ICT. Op die manier ga je veel meer de diepte in, houd je het overzicht en versterk je elkaar!

Do's and don'ts in gaming

Kleine, maar uitdagende stapjes. Dat genereert flow waarin het goed leren is. En dat is wat je met spellen kan bereiken. Nodig:

• autonomie van de speler: er moet iets te kiezen zijn;
• "competente": de speler moet steeds wat beter kunnen worden en dat inzichtelijk krijgen;
• "relatedness": zien waar je staat ten opzichte van anderen.

En het idee van de dag: de social response question. Stel een vraag. Laat mensen antwoorden. En daarna kiezen welk antwoord ze het beste vonden. Het is niet het langste antwoord wat wint! Volgens mij is dit een goede manier om mensen te helpen te leren om duidelijk en bondig te formuleren. #daarwilikietsmeegaandoen

Idee twee: de Finnen onderzochten spellen. Beschreven ze. En lieten leraren erop reageren. Dienstverelend!

En de losse flodders:

• No pain, no game: fouten in het spel moeten consequenties hebben.
• ICT, installatie en onderhoud blijken vaak lastig en het struikelblok.
• Blending games is the best! Dus meng het onderwijs met de game.
• Afbeelding waarin de generatieverschillen tussen games (zoals we die nu kennen) worden weergegeven (bovenaan deze blog). Uit het artikel: Egenfeldt-Nielsen, S. (2007). Third Generation Educational Use of Computer Games. Journal of Educational Multimedia and Hypermedia. v16,3.

Beer zegt "Ik houd wel van spelletjes. Zelfs als ik er iets van leer! Zolang het maar niet saai is, vind ik het leuk."

Schrödinger oder Schrödinger II

Plaatsgenomen in de verkeerde zaal. Goed voornemen: ook kijken naar de naam van het programma!

En toen. Verrast. Interactief. Tafels. Contact. En Emmi van Unicef. Bezig in Uganda. Ontwikkeling van mensen en leraren. Meer om te kunnen overleven (want kennis kunnen opnemen kan het verschil maken tussen weten wat je moet doen als iemand ziek is en adequaat handelen of ...) dan om te leren. Boeiend. Inspirerend. Een haperend smartboard krijgt toch een andere lading, als je weet dat daar nog alleen krijtborden zijn (want geen stroom) dat ze daar computers in kiosken zetten (die handmatig door een serviceteam worden geüpdatet) en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Verrassende gelijkenis in thema's: teach the teacher, hoe doe je dat? De oplossing daar: voorbeeldfilmpjes, met het gewenste gedrag overgeacteerd. En proberen mensen bij elkaar in de klas te gaan laten kijken. Ook daar is content een issue. En begrijpelijkheid (voor de ongeletterde kioskbezoeker). Het contentportaal zag er verrassend goed uit: als ik de link heb, voeg ik hem hier toe!

Beer vraagt zich af "Uganda. Zouden ze daar ook beren hebben?"

De keynote

De keynotes gehoord. Ze liepen op in kwaliteit. Chapeau voor de voorzitter Talal Abu-Ghazzaleh! Prima om te gaan provoceren. Het alternatieve woord voor teacher wat mij het meest aansprak was "Leader".

Beer vraagt zich af "Leuk hoor, pullen in plaats van pushen. Maareh.... hoe krijg je iets eruit getrokken als het er niet in zit?".

Het verhaal van Neelie Kroes vond ik weinig boeiend. Neem een glaasje water mee, zou ik zeggen! #tip. De tweede tip voor Neelie: kom eens kijken in de klas! Lokalen zien er nu écht anders uit dan toen zij op school zat.

Peter Nowak over zijn boek. Tja. Enige wat bij mij is blijven hangen dat technologie het mogelijk heeft gemaakt meer eten te produceren en dat dat nodig was om de mensheid te laten voort bestaan. Ik zou zeggen: minder mensen?

Daarna werd het leuk en boeiend! Een man met een verhaal: John Bohannon. Over het FLINN effect (IQ stijgt over de jaren) en hoe getrouwde stellen samen een geheugen delen. #voelmeenzaamensnapdatikvaakhoofdpijnheb. Het google-effect riep bij mij de vraag op: moet ik studenten meer vertellen waar ze informatie kunnen vinden? Het is trouwens al wel ouder dan google, dat effect. Weet nog het moment dat ik gefrusteerd bij een tentamen zat. Ik zag de pagina voor me waar het antwoord op stond en wist (en weet nog steeds) dat het pagina 18, linksonderaan was. Wat er stond? Geen idee. #oudzeer.

Ideetje vond ik om bij Schriftelijk Rapporteren een keer de links onderaan een wikipedia-pagina door te nemen, om het belang van goede bronnen te onderschrijven.

En daarna Jeff Borden.

Snel, sneller, snelst. En dan nog te weinig tijd voor koffie overhouden :(.

Ik vinde de pearson sites als docent lastig te gebruiken. Wel fascinerend wat er aan statistieken uitkomt! Het vierkant met de assen Knowledge en Confidence vond ik super! Eens kijken hoe dat op een leuke manier is in te zetten #daarkanikwatmee.

Beer zegt "Het was een lange zit. En ik wil een foto van mezelf op dat katheder!"

Pull out the best

OPENINGSSESSIE ONLINE EDUCA BERLIJN

In zijn openingswoord maakt de voorzitter, dr. Talal Abu-Ghazaleh een statement:

"The word EDUCATION (Roman roots) means 'pull out' not 'push in'."

Het vurige pleidooi van Neelie Kroes sluit daar goed bij aan. Ze roept de toehoorders op om het tempo op te voeren om gebruik te maken van technologie in het onderwijs. Vooral om onze studenten de beste mogelijkheden te bieden en het beste uit ze halen. Technologie kan daar een grote en positieve rol in spelen. Het is geen kostenpost, het is een investering!

Kroes vraagt zich af waarom het onderwijs nog zoveel lijkt op het onderwijs van vroeger. Schoolborden en leerboeken zijn de standaard, terwijl de technologie het mogelijk maakt om leermateriaal te ontwikkelen dat rijk, interactief en adaptief is.

De derde spreker deelt een interessante gedachte over hoe traditionele rollen verschuiven. Vroeger vroeg je het aan je vader. Nu pak je je iPhone. Eigen gedachte: Vroeger luisterde je naar de docent Nu...?

De vierde spreker, Dr. Jeff D. Burden, deelt zijn 'learning framework' en laat zien hoe technologie het onderwijs kan veranderen. "It's a powerfull enabler!" Het framework bestaat uit vijf onderdelen: Tell, Show, Do, Review, Ask. Hij schetst een individueel leerpad.

Wat betekent dit voor Aans?
De vier sprekers bevestigen dat we met ViA binnen Avans een goede keuze hebben gemaakt! De kracht van technologie en de belangrijke rol die het kan spelen in het verbeteren van het onderwijs. Opvallend vind ik de aandacht voor het individu. Het sluit aan bij onze herijkte onderwijsvisie waar we de lerende centraal stellen. Het lijkt mij een uitdaging om binnen ViA en Avans verder na te denken over de praktische vertaling naar het het onderwijs en het individu. Dichtbij In de vorm van gevorderde projecten, maar ook als ik kijk naar de innovatieprojecten als OER en Mobiel leren. De openingssessie is meer een bruikbare onderlegger en verantwoording voor de mooie dingen die we doen. Binnen TEL lijkt het mij goed om de vele mogelijkheden, toepassingen en ondersteuning in kaart te brengen aan de hand van het framework van Simons (presentatie Masterclass ICT Docentprofessionalisering Surf) gekoppeld aan de onderwijsvisie.