vrijdag 30 november 2007

A hole in the wall


In hoeverre zijn mensen in staat om zonder hulp van buitenaf hun eigen leerproces vorm te geven? Sugata Mitra heeft in afgelegen gebieden in India onderzoek gedaan naar grote groepen kinderen die met behulp van één computer zichzelf computervaardig hebben gemaakt. "Can we help them to help themselves?"

De tweede spreker tijdens de Educa Online in Berlijn krijgt na afloop van zijn presenatie een zittende ovatie. Wat een geweldig verhaal is dit! Het is het verhaal van Sugata Mitra, professor Educational Technology van de Newcastle University in Engeland. Sinds 1999 doet hij onderzoek in India naar de vraag in hoeverre kinderen in staat zijn hun eigen onderwijs te organiseren. De titel van zijn presentatie: ‘A hole in the wall’.

Het idee is simpel: Je hangt in de openbare ruimte in afgelegen Indiase dorpen een computerscherm en kijkt wat er gebeurt. Sugata Mitra laat tijdens zijn presentatie filmpjes zien van kinderen die het scherm ontdekken. Zo ook een 13-jarige ‘school dropout’. Je ziet dat de jongen vanaf het begin gegrepen is door het scherm. Na 8 minuten is hij in staat om te navigeren op het internet. En aan het eind van de dag nog eens zeventig kinderen. Zonder dat iemand ze iets geleerd heeft, hebben zij zichzelf de vaardigheid eigen gemaakt.

Het onderzoek gaat nog veel verder, want de kinderen zullen wel problemen krijgen als de informatie op het internet in het Engels wordt gepresenteerd... Aan de voet van de Himalaya gaan de kinderen weliswaar naar school, maar ze leren daar geen woord Engels. Tot zijn eigen verbazing meldden de kinderen uit het betreffende dorp dat ze een snellere ‘processor’ wilden en een betere ‘mouse’. “How do you know this?!” had Sugata Mitra de kinderen gevraagd. Het antwoord was simpel: “You gave us a machine in English so we have to learn English. Taal was dus geen barrière voor de kinderen. Integendeel, ze leerden de taal er gewoon bij. Ze leerden via internet bijvoorbeeld het alfabet in het Engels. Nog steeds zonder enige hulp van buitenaf. Een groep kinderen als zelfsturend systeem.

“This kind of learning must stop somewhere?” zeiden ciritci. Er komt een moment waarop kinderen hulp nodig hebben. Sugata Mitra bedacht de volgende onderzoeksvraag: ‘Can Tamil speaking children learn biotechnoogy in English on their own? Twee maanden later was het antwoord van de kinderen dat het onderwerp wel erg moeilijk was en bovendien in het Engels, maar ze hadden er toch iedere dag naar gekeken en wisten Sugata Mitra veel over het onderwerp te vertellen. Over neuronen, protonen, dna en meer. Eén meisje had zelfs geld gestolen om in de stad te kunnen bellen met haar oom om te vragen wat DNA precies was. Uit de vergelijking tussen de pretest en de posttest bleek dat de kinderen door zelfsturing zich aanzienlijk hadden ontwikkeld op het gebied van de biotechnologie.

Conclusions and future implications
Sugata Mitra eindigt zijn presentatie met zijn conclusies en implicaties voor de toekomst

- Een groep kinderen kan zichzelf leren de computer te gebruiken.
- Computers and internet moeten worden geplaatst in een veilige en publieke omgeving.
- Tussen de 200 en 300 kinderen zijn computervaardig geworden in 3 maanden met 1 computer.

Prof. Sugata Mitra sluit af met twee vragen voor de toekomst:
1. Can groups of children complete their schooling on their own?
2. Can we help them to help themselves?

Geen opmerkingen: