Hindsight, Insight, Foresight

De tweede dag van OEB begon met twee plenaire sessies (niet echt plenair dus), ik volgde: Hindsight, Insight, Foresight, Oversight … : A Call for Learning Futures.
De lezingencyclus werd geopend door Gilly Salmon. Zij is Professor of E-Learning and Learning Technologies aan de University of Leicester en directeur van Beyond Distance Research Alliance en de Media Zoos. Haar thema: Learning: Living It Forwards, Understanding It Backwards
Haar lezing is meer een verzuchting: waarom gaat de bestendiging van e-Learning toch zo traag?
Alvorens daar op in te gaan maakt Gilly Salman een historisch uitstapje naar leren en doceren. Van de klassieken via Erasmus, John Locke en Darwin naar het heden, waar we ons bevinden in de communicatierevolutie en het wonder van internet. Hoewel ik die kwalificatie wat overdreven vind, kan ik het me wel voorstellen dat ze die gebruikt in het licht van de snelheid van technologische ontwikkelingen. Ik denk dat de mens nauwelijks in staat is de zelf ontwikkelde technologisch ontwikkeling bij te houden.

Waarom lukt het integreren van e-Learning zo moeilijk? Dit ligt natuurlijk aan de docenten die moeilijk in beweging te krijgen zijn en die niet aan de verwachtingen van de studenten voldoen. Maar hoe staat het met de vaardigheden van de studenten en in welke mate gebruiken zij ICT in hun leven? Voor het antwoord haalt zij student Aaron Porter op het podium. Hij is de Vice-President van de National Union of Students. Hij heeft onderzoek gedaan naar ICT gebruik onder studenten. 96% van de studenten gebruikt ICT in het dagelijks leven en om te studeren. Slechts 1% gebruikt nooit ICT-middelen. 46%% vindt dat ICT het onderwijs verbetert en men staat in gelijke mate positief tegenover het gebruik van internet en e-Learning. De grootste wens van studenten is het online maken van assessments. Interessant is dat Aaron Porter concludeert dat studenten inhoudelijk heel beperkt (en ongericht) gebruik maken van de mogelijkheden die ICT en applicaties bieden. Sociale netwerken, Word, en PowerPoint worden veel gebruikt, maar daar houdt het wel zo’n beetje mee op.

Na de presentatie van deze resultaten gaat Gilly Salman met haar verzuchting: het schiet niet op zo met e-Learning. Maar de boodschap is ook: blijven volhouden en niet opgeven, er is geen weg terug. Zij zelf probeert studenten en docenten te motiveren door haar Media Zoo. Waarin iedereen kan experimenteren met e-Learning.


De tweede lezing werd gehouden door Artur Dyro oprcihter Managing Director of Young Digital Planet (YDP) en uitgever. Hij heeft als thema gekozen: What the Publishing Industry Can Learn from Today’s Learners. Deze welbespraakte Pool, eindelijk iemand die achter zijn desk vandaan komt, brengt ook de bekende boodschap. Wij ouderen moeten leren van de jongeren, zij zijn de ‘digital natives’. Wij zijn de immigranten die van niets weten. Remember to learn from the younger. Met platitudes als: hoe langer je lesgeeft hoe moeilijker het is te veranderen, weet hij me niet te overtuigen. Eén waar ding merkt hij wel op, de rol van de traditionele uitgever zal veranderen. Door het digitaliseren verdwijnt de huidige functie van het schoolboeken en daarmee verdampt de winst van de uitgever. De uitgever dient te transfomeren tot serviceprovider.

Als laatste spreekster betreedt Lizbeth Goodman het podium. Zij is directeur van Research for Futurelab Education. Ze is ook Legacy Chair of Creative Technology Innovation van de University of East London. Haar thema is: 21st Century Learning for All: Innovative Tools and Methods in Practice-Based Education for People of All Ages and Abilities.
Bij het begin van haar lezing ontstaat er gemor via Twitter: ‘Lizbeth Goodman Reading what is up on the screen. Not good practice! Insulting to the audience. We can read, thanks’. De mevrouw heeft gelijk.

Niet vernieuwend, maar wel indrukwekkend is haar presentatie over de inzet van ICT bij de communicatie en creatieve expressie die zij gebruikt bij gehandicapte en chronische zieke kinderen. Ze vertoont een ontroerende film met een aantal cases waarin aangetoond wordt dat ICT kan zorgen voor een leefbaarder leven. Hopelijk verschijnt de film snel online. Bijna smekend verzoekt zij de techneuten op te schieten met de ontwikkeling van nieuwe technieken die een beter communicatie mogelijk moeten maken: de kinderen hebben slechts kort te leven en enkele van de op getoonde recente video zijn inmiddels overleden.

De mevrouw die eerst nogal negatief twitterde schrijft nu: ‘Lizbeth Goodman showing some wonderfully empowering case studies - makes my heart soar. THIS is my passion. Enable. Empower.

Onder de indruk verlaat het publiek de zaal.